Jest to jeden z głównych celów programu. VinylPlus przyjmuje idee Komisji Europejskiej i przewiduje osiągnięcie recyklingu PVC na poziomie 800.000 ton / rocznie do 2020 roku. Jednak regulacja może spowodować zmianę kwalifikacji odpadów PVC zawierających ołów i DEHP. Nowa regulacja przewiduje klasyfikację opartą na zawartości: 0,1 % ołowiu i 0,3 % DEHP. Odpady przecież mogą zawierać dodatki, które zostały legalnie stosowane wcześniej, kiedy produkty zostały wyprodukowane przez co uzyskany z nich recyklat na te chwilę może zostać sklasyfikowany jako produkt niebezpieczny. Niektóre z tych substancji mogą również podlegać ograniczeniom lub zezwoleniom na mocy rozporządzenia REACH. Zostały one całkowicie lub prawie całkowicie zastąpione surowcem pierwotnym, ale nadal będzie można znaleźć je w produktach o trwałym zastosowaniu, takich jak odpady z remontowanych lub wyburzanych budynków. Dyskutowany jest wpływ recyklingu na skład prefabrykatów, w związku z dodatkami takimi jak np. stabilizatory ołowiowe, które wcześniej były wykorzystywane w produkcji. Ponieważ są one stałym elementem składu tworzywa polimerowego, nie stanowią one żadnego zagrożenia.
VinylPlus apeluje do UE o wypracowanie zharmonizowanego rozwiązania, które nie spowoduje, że odpady PVC zawierające wcześniej zgodnie z przepisami zastosowane dodatki będą sklasyfikowane jako niebezpieczne w wyniku zmienionego załącznika III do dyrektywy 2008/98/EC ramowej w sprawie odpadów. Komisja Środowiska UE powołała agencje konsultingową BIPRO w celu sprawdzenia ewentualnych możliwości wyłączeń dla określonych rodzajów odpadów zawierających niebezpieczne substancje. Wyniki badań zostały zaprezentowane w dniu 20 kwietnia 2015 członkom Komitetu Adaptacji Technicznej (TAC). Zostały one uzupełnione o wyniki badania migracji pewnych dodatków z odpadów PVC do wody, przeprowadzonego przez FABES. BIPRO określiło strumienie odpadów PVC, w których te materiały nie są niebezpieczne biologicznie. Wyniki FABES potwierdzają, że migracja substancji niebezpiecznych z odpadów PVC jest bardzo niska.
Na tej podstawie należy przyznać, że odpady miękkiego i twardego PVC nie powinny być klasyfikowane jako niebezpieczne. Dodatkowo tego rodzaju regulacje mogą całkowicie wstrzymać będący w fazie początkowego rozwoju w Polsce system recyklingu odpadów PVC. Wobec tego w przypadku wprowadzenia tych regulacji w naszym kraju, możemy mieć poważny problem z ich zagospodarowaniem w recyklingu.
Mimo niejasności w interpretacji odpowiednich przepisów UE (REACH, CLP i niebezpiecznych odpadów), w szczególności w odniesieniu do recyklingu PVC zawierającego „starsze dodatki”, może to zagrozić powtórnemu wykorzystaniu odpadów oraz zapotrzebowania na recyklat w Europie. Europejski przemysł PVC pracuje w ścisłej współpracy z właściwymi władzami, aby rozwiązać ten problem.